Αναγνώστες

Τετάρτη 31 Ιουλίου 2024

Αύγουστος


Καθώς απ' το στερνό του 
μονοπάτι
θα περνά το καλοκαίρι,
ίχνη ασημένια και χρυσά
θ' αφήνει 
στον καθάριο ουρανό.
Μπορεί να μοιάζει η μέρα 
ότι βιάζεται νωρίτερα να φύγει,
να ξημερώνει κάπως πιο αργά,
μα ο ήλιος θα 'ναι πάντα 
το ίδιο φωτεινός.
Στις 12 του Αυγούστου, οι Περσείδες 
σαν αργυρή βροχή 
θα πέφτουνε από ψηλά,
χίλιες ευχές να κάνεις,
ν' ανθίζουν 
σαν της Παναγιάς τα κρίνα
μες στη νύχτα, 
τα όνειρα.
Στις 15 οι πιο γλυκές 
θα ηχήσουνε καμπάνες
και μια ευλογία ιερή θα νιώσεις
απαλά, 
να σου χαϊδεύει την ψυχή,
ενώ το πιο λαμπρό της πρόσωπο
θα σου χαρίσει η σελήνη,
κάποια βραδιά του Αυγούστου
στις 19.
Πολλά και θαυμαστά 
φέρνει για σένα, 
του όμορφου καλοκαιριού
ο μήνας ο στερνός...
Το νου σου μόνο...
Μην ξεχαστείς και δεν τα ζήσεις...

Μαρία Γασπαράτου





Παρασκευή 26 Ιουλίου 2024

Γράμματα


Δεν έπαψα ποτέ μου
να σου γράφω γράμματα
για όσα μέσα μου ασφυκτιούν
και τρόπο ψάχνουν 
να ελευθερωθούν
μες στη γλυκιά ανάμνησή σου.
Tα χρόνια πέρασαν 
μα απόμεινα παιδί...
κι είναι φορές 
που αναζητώ την αγκαλιά σου,
όταν του κόσμου οι αλήθειες 
με τρομάζουν...
σαν τότε, 
στο κρεβάτι σου που τρύπωνα, 
όταν τα βράδια ξύπναγα,
από κάποιον εφιάλτη.
Τώρα, σ' ένα λευκό χαρτί,
χαράζω αγάπης δρόμους...
με λέξεις χτίζω γέφυρες
για να σε φτάσω... 
γράμματα γράφω...
κι όσο κι αν μοιάζει απίστευτο αυτό,
μέσα μου αισθάνομαι βαθιά,
πως τα διαβάζεις.

Μαρία Γασπαράτου





Δευτέρα 22 Ιουλίου 2024

Δειλινά

Όμορφα δειλινά 
των αναμνήσεών μας,
ποτέ δε σβήνει ο ήλιος σας...
μες στην καρδιά 
για πάντα μένει η λάμψη του 
κλεισμένη,
στιγμές που φύγαν 
ζωντανές να κρατάει...
Τίποτα ωραίο 
στ' αλήθεια δε χάνεται,
ανοιχτή όταν είναι η ψυχή,
στο άγγιγμά του.

Μαρία Γασπαράτου

Σάββατο 13 Ιουλίου 2024

Δεν είσαι μόνη


Δεν κρύβεται αυτή η μελανιά,
όσο κι αν βάλεις μεϊκάπ,
όσο κι αν ρίξεις τα μαλλιά μπροστά,
στο ωραίο πρόσωπό σου...
δεν κρύβεται αυτή η μελανιά...
Μπρος στον καθρέφτη
το είδωλό σου ξένο.
Μέσα στα μάτια σου, 
αυτό που βλέπεις 
και πονάει πιο πολύ
κι απ' την απόγνωση
κι απ' την οργή
κι από το φόβο,
είναι μια άδικη που αισθάνεσαι 
ντροπή,
γι αυτή σου την ανείπωτη ανοχή,
γι  αυτόν τον δίχως λογική 
συμβιβασμό 
και για την εγκληματική 
αδράνειά σου.
Μην ψάχνεις τρόπο να καλύψεις 
άλλη μία μελανιά.
Ψάξε τη λύτρωση να βρεις.
Κι αν νιώθεις ότι πια έπιασες πάτο,
ένα σου νεύμα περιμένει η ζωή,
ψηλά να σε σηκώσει.
Υπάρχουν τρόποι.
Δεν είσαι μόνη.
Φτάνει ν' αρχίσεις,
όσο αξίζει ν' αγαπάς,
τον εαυτό σου.

Μαρία Γασπαράτου



Δευτέρα 1 Ιουλίου 2024

Ιούλιος


 Αν ήταν να 'μουν μήνας,
Ιούλιος θα 'θελα να 'μαι.
Μέσα απ' το φως να έρχομαι
και φως να φέρνω.
Να 'ναι τα χέρια μου γεμάτα 
με αναμνήσεις παιδικές, 
από ανέμελα ωραία καλοκαίρια
και με υποσχέσεις
για ολοκαίνουριες χαρές, 
που στην ψυχή μας, 
νέες αναμνήσεις 
θα χαράξουν.
Αν ήταν να 'μουν μήνας,
Ιούλιος θα 'θελα να 'μαι.
Όλοι να μ' αγαπούν...
όλοι να με προσμένουν..

Μαρία Γασπαράτου