Δείλιασες...Πήρες ένα ζευγάρι ξένα φτερά...
πίστεψες πως δε θ' αντέξουν τα δικά σου
κι από τότε πετάς χαμηλά...
Μα η ευτυχία δύσκολα πιάνεται
θέλει ψυχή γενναία
και η δική σου σ' ένα μοιραίο δισταγμό
εγκλωβίστηκε...
Τώρα λοιπόν γιατί λυπάσαι;
Για ποιο απ' όλα περισσότερο πονάς;
Για τα φτερά σου που από φόβο τα αχρήστεψες
η που με ψεύτικα και δανεικά φτερά
δε θα βρεθείς ποτέ ψηλά στον ουρανό μου;
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου