Με νεύρα πάνω απ' το κεφάλι

Κάποια στιγμή θα πάρω ανάποδες...
και θα με δεις
όπως ποτέ σου δε με είδες...
Θα τρελαθώ...
και θα θολώσει το ματάκι μου...
και συ θα τρέχεις να σωθείς
απ' όσες
θα με συνοδεύουν καταιγίδες...
Θα ανεβούν τα νεύρα
πάνω απ' το κεφάλι μου...
κι εσύ θα τρέμεις
σαν ψαράκι έξω απ' τη γυάλα...
γιατί θα ξέρεις πως ευθύνεσαι
γι αυτό το χάλι μου...
μα θα 'ναι αργά...
θα σ' έχει πάρει από κάτω η μπάλα...
Θα με κοιτάς...
που τα μαλλιά μου θα 'ναι όρθια...
σα να 'χω πάθει ηλεκτροπληξία...
και θ' απορείς...
που απ' το ρεύμα δε σκοτώθηκα...
όμως δε θα 'ναι αυτό...
απλώς θα έχω πάθει υστερία...
Κάτω από το τραπέζι
τρομαγμένος θα μου κρύβεσαι...
και θα λυπάσαι
για τα μαύρα σου τα χάλια...
και δεν θα βρίσκεις τρόπους
να αμύνεσαι
σαν θα χορεύουν γύρω σου
πιρούνια και κουτάλια...
Πελώρια κύματα θυμού
άγρια θα ξεσπάσουνε...
κι εσύ
θα ψάχνεις τρόπο να ξεφύγεις...
γι αυτό
προτού με οργή τα χέρια μου
σε πιάσουνε
καλύτερα να βρεις καράβι
για να φύγεις...😅

Μαρία Γασπαράτου