Σαν νότιος άνεμος

Σαν πληγωθώ δε λέω πολλά 

ούτε και κάνω.

Αέρας γίνομαι.

Ποτάμι που γοργά κυλά.

Ήλιος που βιάζεται 

στη θάλασσα να δύσει.

Λίμνη που από έναν άνυδρο, 

καυτό καιρό, εξατμίζεται.

Θα ψάχνεις ίχνη μου να βρεις

και δε θα βρίσκεις.

Μέσα σε στίχους λυπημένους 

θα βουλιάξω

σαν βότσαλο σε θάλασσα βαθιά

και τίποτα από μένα δε θα μείνει...

δε θα 'χεις τίποτα...

Σαν πληγωθώ δεν πρόκειται

ποτέ ν' ανταποδώσω.

Ούτε εκδίκηση ζητώ, ούτε και οίκτο...

ούτε θα προσπαθήσω να σε πείσω...

δε θα χτυπήσω τα λάθη σου...

δε θα σε στήσω στον τοίχο...

Σαν πληγωθώ

αθόρυβα θα φύγω...

σαν δάκρυ από ματάκια παιδικά...

σαν νότιος άνεμος. 

Μαρία Γασπαράτου