Κι όμως...υπάρχουν λόγια που δεν ειπώθηκαν ποτέ
στεναγμοί που κρύφτηκαν
πίσω από χαμόγελα βεβιασμένα
δάκρυα που να κυλήσουν δεν αφέθηκαν
και βιαστικά επιστρέψαν στην ψυχή
καρδιάς κομμάτια
κεφάλαια ζωής
που δε μοιράστηκες ποτέ σου με κανένα
νύχτες και μέρες ατόφιας μοναξιάς
ώρες σιωπής
κι ώρες που μίλαγες με δαίμονες κι αγγέλους
σκέψεις κρυφές
εικόνες δικές σου
λάθη θυσίες ενοχές
μάχες που έδωσες και που δεν έμαθε κανείς
φόβοι ανομολόγητοι
σκιές απ' τα παλιά
μυστικά
που μέσα σου θα μείνουν κλειδωμένα...
Μαρία Γασπαράτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου